* زکات که دارای جنبه‌های فردی است و گذشت انسان را و اعطای ما یحب را به انسان می‌آموزد که این یک تجربه و آزمون بسیار بزرگ است، یک ترجمان اجتماعی دارد و آن هم این است که زکات به‌معنی طلب انفاقات است. جنبه اجتماعی و نظام‌سازی زکات، این است که انسانی که در محیط اسلامی و در جامعه اسلامی برخوردار از مال دنیوی است خود را متعهد و مدیون می‌داند، طلبکار نمی‌داند بلکه بدهکار جامعه اسلامی می‌داند.
* امر به‌معروف و نهی از منکر، به‌نوعی زیربنای همه حرکات اجتماعی اسلام است. امر به معروف به‌معنای این است که همه مؤمنان در همه نقاط عالم مردم را به‌سمت کارهای نیکو حرکت دهند و نهی از منکر یعنی از پلشتی‌ها و زشتی‌ها دور بدارند.
* معنای مهم امر به معروف و نهی از منکر را نباید به مسائل زیرنصاب اهمیت منحصر کرد. برخی تصور می‌کنند امر به معروف و نهی از منکر منحصر می‌شود به این که به فلان زنی یا فلان مردی که فرع دینی را رعایت نمی‌کند تذکر دهد، البته این‌ها هم امر به معروف و نهی از منکر هست اما مهمترین قلم امر به معروف این‌ها نیست.
* بزرگترین امر به معروف ایجاد نظام اسلامی و حفظ نظام اسلامی است. معروفی بالاتر از ایجاد و حفظ نظام اسلامی نداریم. هرکسی در این راه تلاش کند آمر به معروف است.
* حفظ عزت و آبروی ملت ایران بزرگترین معروف است، اعتلای فرهنگ و سلامت محیط اخلاقی، محیط خانوادگی و تکثیر نسل و تربیت نسل جوان آماده برای اعتلای کشور، رونق دادن به اقتصاد و تولید، همگانی‌کردن اخلاق اسلامی، گسترش علم و فناوری، استقرار عدالت قضایی و عدالت اقتصادی، مجاهدت برای اقتدار ملت ایران و فراتر از آن اقتدار امت اسلامی و تلاش و مجاهدت برای وحدت اسلامی مهمترین معروف‌ها هستند؛ همه موظفند در این راه تلاش و امر کنند و نقطه مقابل این‌ها نیز منکر‌هاست.
* ابتذال اخلاقی، کمک به دشمنان، تضعیف نظام اسلامی، تضعیف فرهنگ اسلامی، تضعیف اقتصاد و علم و فناوری از مهمترین منکرات است.
* اسلام از ما با هر منشاء اجتماعی و هر سلیقه اجتماعی می‌خواهد، هم‌ا‌فزایی و انسجام و به یکدیگر کمک‌کردن را. دولت‌ها در نظام اسلامی باید مورد حمایت مردم قرار گیرند. حتی از سوی کسانی که به این شخص خاص در دولت رای ندادند از سوی آن‌ها هم باید مورد پشتیبانی و حمایت قرار بگیرند این حرف حقیقی و لب معنای انسجام اسلامی در کشور اسلامی ماست.
* امروز وظیفه همه آحاد ملت این است که از مسئولان دولتی حمایت کنند. این مخصوص این دولت نیست بلکه مربوط به همه دولت‌هاست. همه دولت‌ها دغدغه اساسی‌شان حل مشکلات مردم است. ممکن است توانایی‌های مختلف و یا سلایق مختلفی داشته باشند ولی هدف در همه این‌ها است که در دوره مسئولیت خود بتوانند در حد توان مشکلات کشور را حل کنند.
* هر دولتی منتقدینی دارد. این دولت هم منتقدانی دارد. دولت‌های قبل هم داشتند. تا اینجا هیچ اشکالی ندارد؛ کسانی هستند که این رفتار و حرف و سیاست را قبول ندارند، منتقد هستند و انتقاد می‌کنند اما انتقاد‌ها باید در چارچوب منطقی باشد.
* تذکر دادن هیچ اشکالی ندارد اما این تذکر بایستی طوری باشد که اعتماد عمومی را از کسانی که مسئول هستند و مشغول کارند سلب نکند. باید جوری باشد که سبب بی‌اعتمادی حقوقی نشود. اهانت و روش‌های خشم‌آلود وجود نداشته باشد بلکه همه با برادری اسلامی به مسئله ارتباط میان دولت و ملت نگاه کنند و با آن شیوه رفتار کنند.
* مردم باید با دولت با نگاه همراهی و مهربانانه و با نگاه همدلی سخن بگویند. مسئولان کشور نیز بدانند هر 3 قوه، با منتقدان خود و کسانی که انتقاد می‌کنند، رفتار مناسبی داشته باشند، آن‌ها را تحقیر نکنند. تحقیر مخالفان از سوی مسئولان خلاف تدبیر و حکمت است.
* من مردم عزیز را به بی‌تفاوتی و به نظارت نکردن دعوت نمی‌کنم بلکه به اهتمام به مسائل اصلی کشور دعوت می‌کنم، اصرار می‌کنم برخورد‌ها تحقیر‌آمیز نباشد. نه از سوی مردم نسبت به مسئولان و نه از سوی مسئولان نسبت به منتقدین.
* دلواپس‌بودن و دغدغه‌مند بودن جرم نیست. می‌توانند برخی احساس دلواپسی و دغدغه‌مندی کنند اما این به معنای متهم‌کردن و نادیده گرفتن زحمات و خدمات نباشد.
* دولت و طرفداران دولت و کسانی که ابراز دغدغه و دلواپسی می‌کنند، اهانت نکنند. بنده قبلاً هم گفتم از همه دولت‌ها حمایت کردم و می‌کنم. از این دولت هم حمایت می‌کنم البته چک سفید امضا هم به کسی نمی‌دهم. نگاه به عملکرد‌ها می‌کنم و برحسب عملکرد قضاوت می‌کنم.
* امروز در دنیای مجازی و رسانه‌های صوتی و تصویری غوغایی است. 100 ها رسانه و هزاران رسانه در حال بمباران افکار جوانان ما هستند. برخی سعی می‌کنند جوانان را از دین برگردانند. برخی سعی می‌کنند جوانان را از نظام اسلامی منصرف کنند. این بمباران به طور دائم روی سر جوانان ماست ولی باید توجه داشت که همین جوانان در روز 22 بهمن می‌آیند شعار می‌دهند و نسبت به اسلام، نظام اسلامی، انقلاب و امام راحل ابراز ارادت می‌کنند.
* همه در‌ها را به روی یک ملت می‌بنند درحالی که آن ملت می‌تواند در بخش‌های مختلف کارهای بزرگ کند. پیشرفت‌هایی را که در دوران تحریم به‌دست آمده است نباید دست کم بگیریم.
*در رزمایش نیروی‌های مسلح، دستگاه‌هایی وارد عرصه عمل شدند که دشمنان متعجب شدند و به زبان آوردند. این ها همه در زمان تحریم اتفاق افتاده است. این تحریم‌ها فرصت است. دشواری‌هایی نیز به وجود‌آورده اما باید توجه داشت که این تحریم می‌تواند فرصت باشد.
* امروز یکی از بزرگترین چالش‌های کشور مسئله «اقتصاد ملی» است. انتظار به‌حق مردم این است که از اقتصاد شکوفا و رفاه عمومی برخوردار باشند و طبقه ضعیف جامعه نیز از وضعیت غیرقابل قبول نجات پیدا کند. اقتصاد کشور نیازمند یک حرکت جدی و کار بزرگ است.
* چندسال است نسبت به اقتصاد حرف می‌زنم، چند سال قبل پیش‌بینی کردم دشمنان بر روی اقتصاد ما متمرکز خواهند شد و مسئولان خود را آماده کرده و کمر‌ها را محکم کنند برای مواجهه با خصومت دشمنان و سیاست‌های خصمانه دشمنان که روی اقتصاد کشور متمرکز شده‌اند.
* دشمنان صریحاً می‌گویند هدف آن‌ها از فشار‌های اقتصادی، یک هدف سیاسی است تا مردم را مقابل نظام قرار دهند.
* آمریکا عامل اصلی فشار‌هاست و خودشان هم اصرار دارند تا متمرکز شوند روی اقتصاد ملت ما. هدف این است که مردم را در مقابل دستگاه قرار دهند. به دروغ گاهی ادعا می‌کنند که حامی ملت هستند که نمی شود باور کرد. هدف آن‌ها سیاسی است و می‌خواهند امنیت حاکم بر کشور را که در منطقه غرب آسیا بی‌نظیر است، به دست مردم این امنیت را از بین ببرند. تحریک می‌کنند و کار می‌کنند و با جدیت و با شدت به‌دنبال آن هستند که این چالشی بزرگ است.
* عرصه اقتصاد امروز به خاطر سیاست‌های خصمانه آمریکا، یک عرصه کارزار و جنگ است؛ جنگی از نوع خاص در این عرصه هر کسی به اقتصاد کشور کمک کند، حرکتی جهادی انجام داده است.
* در نگاه کلان به اقتصاد کشور، 2 نگاه وجود دارد. یک نگاه می‌گوید ما پیشرفت اقتصاد را باید از ظرفیت‌های درون کشور و مردم تامین کنیم. ظرفیت‌های بسیار زیادی در کشور وجود دارد که این ظرفیت‌ها یا استفاده نشده یا درست استفاده نشده است. از این ظرفیت‌ها استفاده کنیم و اقتصاد درون‌زا و اقتصادی که مایه خود را از درون کشور و از توانایی‌های مردم به دست می‌آورد. برای رونق اقتصادی به استعداد‌ها نگاه کنیم و به درستی به کارگیریم.
* نگاه دوم این است که با استفاده از کمک بیرون از مرز‌ها اقتصاد را شکوفا کنیم. این نگاه می‌گوید سیاست خارجی را تغییر دهیم، با مستکبر کنار بیائیم و تحمیل قدرت‌های مستکبر را در بخش‌های گوناگون بپذیریم تا اقتصاد رونق پیدا کند. شرایط نشان می‌دهد این نگاه کاملاً غلط، عقیم و بی‌فایده است.
* همین تحریم‌هایی که امروز علیه ملت ایران اعمال می‌شود، دلیل محکم و متقنی بر غلط بودن این نگاه است. امروز روسای قدرت‌های مستکبر می‌خواهند همین نگاه را تقویت کنند.
* رئیس جمهور آمریکا در پیام نوروزی می‌گوید حرف‌های ما را قبول کنید. می‌گوید در مذاکرات آن چیزی که ما دیکته می‌کنیم، قبول کنید تا فعالیت اقتصادی در کشور شما راه بیافتد و کار درست شود و اقتصاد شکوفا شود.
* نه در اقتصاد و نه در هیچ برنامه دیگر بدون هدف‌گذاری نمی‌توان حرکت کرد. اگر مسئولان دولتی در هر کاری بدون هدف‌گذاری حرکت کنند و پیش بروند، کار به روزمرگی خواهد رسید؛ هدف‌گذاری ثابت باید وجود داشته باشد.
* آن چیزی که امسال و سال‌های بعد باید به عنوان هدف اقتصاد مورد توجه باشد، سرمایه‌گذاری بر روی تولید داخلی است. همه تلاش‌ها باید برای تقویت تولید داخلی بسیج شود. از همه مسئولانی که در زمینه‌های اقتصاد فعالیت دارند و از همه آحاد مردم مطالبه شود که به تقویب تولید داخلی کمک کنند.
* پیشرفت علم و فناوری به پیشرفت اقتصاد کمک می‌کند و بنگاه‌های دانش بنیان می‌توانند به اقتصاد ملی کمک کنند.
* نهضت کاهش خام فروشی یکی از کارهای لازم است. ما باید کاری کنیم که خام فروشی به تدریج کاهش پیدا کند تا به کلی از بین برود. بانک‌ها می‌توانند نقش ایفا کنند؛ هم نقش کمک‌کننده و هم تخریب‌کننده.
* یکی از کارهای اساسی تسهیل سرمایه‌گذاری و کاهش واردات کالاهای مصرفی است. مبارزه با قاچاق از دیگر اقدامات مورد توجه باشد.
* نقش مردم و آن کسانی که قادر به سرمایه‌گذاری هستند، این است که باید سرمایه را متوجه تولید کنند. کسانی که مصرف‌کننده هستند، محصولات داخلی را مصرف کنند. کارگر ایرانی را حمایت کنند و کارگاه‌های داخلی را رونق دهند. «پرهیز از اسراف» اسراف و زیاده‌روی که در اسلام این همه مذمت شده است سرنوشت اقتصاد ملی را تعیین می‌کند.
* تحریم تنها ابزار دشمن برای مقابله با ملت ایران است، اگر با تدبیر و درست عمل کنیم می‌تواند بی‌اثر شود. تحریم‌ها به ما نشان داد که باید به خود متکی باشیم، به ما ثابت کرد که باید از نیروهای درونی استفاده کنیم. اگر مسئولان دولتی و آحاد مردم و به ویژه فعالان بخش خصوصی تلاش کنند و دستگاه‌های رسانه‌ای عمومی، خواهیم دید که تحریم قادر نخواهد بود ملت ایران را از پیشرفت باز بدارد.
* در زمینه مسائل هسته‌ای، دشمنان ما، طرف مقابل ملت ایران و عمده آن آمریکا، با تدبیر و با سیاست‌گذاری حرکت می‌کنند. آن‌ها به مذاکرات احتیاج دارند. آمریکا به مذاکرات بسیار احتیاج دارد و اختلافاتی که بین آمریکایی‌ها است نیز به این معنا نبوده که نیازمند مذاکرات نباشند بلکه این اختلافات برای این‌است که جمهوری‌خواهان نمی‌خواهند امتیاز مذاکره به‌نفع دموکرات‌ها تمام شود.
* در پیام نوروزی رئیس‌جمهور آمریکا، متاسفانه حرف‌های غیر صادقانه‌ای وجود داشت. اینکه گفته شد در ایران کسانی با حل مسئله هسته‌ای موافقت ندارند، دروغ است. آنکه ملت ایران نمی‌خواهد، عبارت است از قبول تحمیل‌ها و زورگویی‌های آمریکا. آنچه که ملت ایران مقابل آن مقاومت می‌کند، قبول زورگویی‌های طرف مقابل است. ملت ایستاده است و یقینا نه هیئت مذاکره‌کننده و نه مسئولان و نه مردم ایران مطلقاً این را قبول نخواهند کرد.
* این مذاکراتی که در جریان است، با دولت‌های اروپایی و آمریکایی است؛ مذاکره با آمریکا در مسئله هسته‌ای است و لاغیر. در مورد مسائل منطقه‌ای مذاکره نمی‌کنیم چراکه هدف آن‌ها نقطه مقابل هدف ماست. ما نه در مسئله داخلی، نه در مورد تسلیحات نظامی و نه در مورد مسائل منطقه‌ای مطلقاً مذاکره و صحبتی با آمریکا نداریم.
* اینکه آمریکایی‌ها تکرار می‌کنند ما با ایران قرارداد می‌بندیم، بعد نگاه می‌کنیم اگر عمل کردند تحریم‌ها را برمی داریم، این حرف غلطی است و ما این را قبول نداریم. رفع تحریم‌ها جزو موضوع مذاکره است نه نتیجه مذاکرات. این خدعه آمریکایی است. مسئولان ما نیز صریحاً بیان کردند که رفع تحریم‌ها باید بدون هیچ فاصله‌ای در هنگام رسیدن توافق انجام شود.
* تهدید‌های آن‌ها بی‌اثر است، تهدید به تحریم بیشتر و تحرک نظامی ملت ایران را نمی ترساند زیرا این ملت ایستاده است و با کمال موفقیت از این آزمون بزرگ بیرون خواهد آمد.
نظرات شما عزیزان:
